جام ‌جهانی باشگاه‌ها | مروری بر تمامی ادوار (قسمت دوم)

مروری بر تمامی ادوار جام ‌جهانی باشگاه‌ها : سال ۲۰۰۰ سرانجام ایده برگزاری جام‌جهانی باشگاه‌ها که آن زمان مسابقات قهرمانی جهان نام داشت، پیاده شد. به گفته سپ بلاتر ایده تورنمنت سال ۱۹۹۳ در لاس‌وگاس آمریکا در کمیته اجرایی فیفا توسط سیلویو برلوسکونی رئیس میلان در آن زمان، مطرح شده است. از زمانی که هر کنفدراسیون یک تورنمنت پایدار داشت، فیفا احساس کرد باید هر سال تورنمنتی برای برگزاری مسابقه بین قهرمان‌های هر قاره برگزار کند. پس از اینکه تأیید شد قرار است مسابقات به زودی برگزار شود، کشورهایی مثل چین، برزیل، مکزیک، پاراگوئه، عربستان، تاهیتی، ترکیه، آمریکا و اروگوئه کاندیدای میزبانی شدند که البته فقط عربستان، مکزیک، برزیل و اروگوئه شرایط میزبانی داشتند. در نهایت سپتامبر ۱۹۹۷ اعلام شد میزبان اولین دوره مسابقات برزیل خواهد بود و از سال ۱۹۹۹ این رقابت‌ها آغاز خواهد شد.

سال ۲۰۱۲
میزبان: ژاپن
قهرمان: کورینتیانس

۱۲ سال قبل کورینتیانس در اولین دوره قهرمان شده بود و این دوره مثل بارسلونا در سال پیش، برای دومین مرتبه جام را بالای سر بردند. نکته جالب این دوره این بود که باز هم رافا بنیتس روی نیمکت تیم قهرمان اروپا نشست. پس از مدت کوتاهی مربیگری در اینتر، با اخراج روبرتو دی‌متئو مربی موقت چلسی شد و با این تیم هم در جام‌جهانی باشگاه‌ها حضور پیدا کرد. با این وجود داستان مثل ۲ سال پیش برای بنیتس شیرین تمام نشد. سانفرنس هیروشیما قهرمان ژاپن از الاهلی مصر باخت و اولسان هیوندای قهرمان لیگ قهرمانان آسیا هم برابر مونتری مکزیک شکست خورد. این دو تیم به دیدار پنجمی رفتند و سانفرنس آن بازی را برد. کورینتیانس با یک گل الاهلی را برد، در حالی که چلسی ۳ بر یک مونتری را مغلوب کرد. پابلو گوئررو مهاجم پرویی تیم کورینتیانس که تک‌گل تیمش را در بازی نیمه‌نهایی زده بود، در فینال هم گل زد و همان یک گل کافی بود تا این تیم قهرمان شود.

سال ۲۰۱۳
میزبان: مراکش
قهرمان: بایرن‌مونیخ

سرانجام پس از ۸ سال کشوری به جز ژاپن و امارات میزبان شد. جالب است بدانید در حالی مراکش میزبان این دوره و دوره بعدی شد که یکی از کاندیداهای میزبانی ایران بود. مراکشی‌ها نه تنها میزبانی را گرفتند، بلکه راجا کازابلانکا تیم پرهوادار این کشور هم به فینال رسید. بایرن‌مونیخ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا بود و آن سال در شرایطی به جام‌جهانی باشگاه‌ها می‌آمد که فصلی پرافتخار را پشت سر گذاشته بودند. هر جامی که می‌شد را با یوپ هاینکس بردند و جام جدیدی را هم در مراکش با پپ گواردیولا به‌دست آوردند. پپ سومین قهرمانی‌اش را در این تورنمنت جشن گرفت. راجا ابتدا مونتری را برد، گوانگژو اورگراند هم که قهرمان آسیا بود، الاهلی مصر قهرمان آفریقا را برد. بایرن‌مونیخ به‌راحتی با ۳ گل از ریبری، مانژوکیچ و گوتسه تیم چینی را برد و فینالیست شد. در سمت دیگر نتیجه‌ای عجیب رقم خورد. اتلتیکومینیرو در ترکیبش رونالدینیو را داشت و همه فکر می‌کردند حریف بایرن خواهد شد، اما راجا در نیمه دوم ۳ گل زد و حریف قدرتمند برزیلی‌اش را درهم کوبید. دیدار رده‌بندی هم سوژه جالبی داشت. مینیرو در دیداری جذاب ۳ بر ۲ برابر گوانگژو پیروز شد. یکی از گل‌های تیم برزیلی را هم رونالدینیو زد. دقیقه ۸۷ پس از شیطنت بازیکن گوانگژو، رونالدینیو عصبانی شد و با استوک به پای حریف کوبید. حرکتی که باعث علیرضا فغانی داور ایرانی مسابقه به اسطوره برزیلی کارت قرمز مستقیم نشان بدهد. فینال مثل بازی رده‌بندی حاشیه‌ای نداشت. بایرن‌مونیخ همان دقایق ابتدایی توسط دانته و تیاگو به گل رسید و با ۲ گل راجا را شکست داد تا قهرمان شود.

سال ۲۰۱۴
میزبان: مراکش
قهرمان: رئال‌مادرید

از این سال سلطنت اسپانیایی‌ها شروع شد. هم در اروپا قهرمان می‌شدند و هم در جهان. در این دوره اوکلندسیتی نیوزیلند شگفتی‌ساز شد و تا نیمه‌نهایی پیش آمد. الساحلی تونس را شکست دادند و در نیمه‌نهایی برابر سن‌لورنسو باختند، باختی که با وجود سرسختی‌شان ثبت شد. در وقت‌های اضافه تیم آرژانتینی برد و حریف رئال در فینال شد کروس‌آسول مکزیک با شکست وسترن سیدنی واندررز به نیمه‌نهایی رسید و با ۴ گل از کهکشانی‌ها شکست خورد. راموس، بنزما، بیل و ایسکو گلزن‌های رئالِ آنچلوتی بودند. در فینال هم راموس و بیل گل زدند تا با برتری ۲ بر صفر اولین قهرمانی رئال‌مادرید در جام‌جهانی باشگاه‌ها رقم بخورد. این نخستین قهرمانی از قهرمانی‌های چهارگانه‌شان بود.

سال ۲۰۱۵
میزبان: ژاپن
قهرمان: بارسلونا

باز هم ژاپن و باز هم بارسلونا. کاتالان‌ها از کشور آفتاب تابان خاطرات خوبی دارند. این دوره پس از کسب سه‌گانه با لوئیس انریکه گام به جام‌جهانی باشگاه‌ها گذاشتند. ریورپلاته هم پس از ۱۹ سال قهرمان کوپا لیبرتادورس شده بود و دو تیم تا فینال پیش رفتند، فینالی که بارسا برد و سومین مرتبه به جام رسید. سانفرنس هیروشیما نماینده کشور میزبان پس از برد برابر اوکلندسیتی و مازمبه تا نیمه‌نهایی رفت، اما در این بازی با یک گل از ریورپلاته باختند. گوانگژو اِورگراند با هدایت اسکولاری ابتدا آمِریکا مکزیک را برد، اما برابر بارسا با ۳ گل باختند. در آن بازی سوارس هت‌تریک کرد. گوانگژو در رده‌بندی هم به سانفرنس باخت و چهارم شد. فینال بازیِ مسی – سوارس بود. لئو یک گل و سوارس ۲ گل زدند. سوارس هم با زدن ۵ گل در ۲ بازی آقای‌گل شد و بهترین بازیکن جام هم لقب گرفت.

سال ۲۰۱۶
میزبان: ژاپن
قهرمان: رئال‌مادرید

دوران زیزو در رئال‌مادرید شروع شد. پس از نتایج ضعیفی که بنیتس گرفت، باشگاه کار را به دست زیدان سپرد و اسطوره رئالی‌ها تیم را به جایی رساند که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. در ادامه مسیر به جام‌جهانی باشگاه‌ها رفتند. کاشیما آنتلرز قهرمان ژاپن شگفتی‌ساز آن دوره بود. ابتدا اوکلندسیتی نیوزیلند را بردند، سپس ماملودی سان‌داونز آفریقای‌جنوبی را شکست دادند. اما نقطه اوج کارشان برتری با ۳ گل برابر اتلتیکو ناسیونال کلمبیا، قهرمان کوپا لیبرتادورس بود. رئال هم با برتری برابر آمِریکا مکزیک به فینال رسید. هردو گل رئالی‌ها توسط رونالدو و بنزما در وقت‌های اضافه نیمه اول و دوم به ثمر رسید. اما فینال هم کاشیما برای رئال دردسر ایجاد کرد. در حالی که بنزما تیمش را پیش انداخته بود، گل‌های شیباساکی همه را متعجب کرد. با این حال یکی از نمایش‌های به‌یادماندنی رونالدو باعث شد نجات پیدا کنند. دقیقه ۶۰ بازی را به تسایو کشاند و بازی به وقت‌های اضافه رفت. با دو گل دیگر در این بخش از مسابقه، هت‌تریک کرد و رئال با برتری ۴ بر ۲ به قهرمانی رسید. رونالدو بهترین بایکن آن دوره نام گرفت.

سال ۲۰۱۷
میزبان: امارات
قهرمان: رئال‌مادرید

دوباره مسابقات به امارات برگشت. این دوره هم آسیا یک نماینده شایسته داشت. در واقع الوحده قهرمان امارات با نمایش‌های درخشانش سربلند جام را تمام کرد. با برتری برابر اوکلندسیتی و سپس اوراوا ردز قهرمانِ آسیا، به نیمه‌نهایی رسیدند. در نیمه‌نهایی در شرایطی برابر رئال‌مادرید شکست خوردند که تا دقیقه ۸۱ بازی با تساوی یک-یک در جریان بود. رونالدو گلِ رئال و رومارینیو گلِ الوحده را زده بودند. اما بیل منجی کهکشانی‌ها شد تا تیم به فینال برسد. پاچوکا هم که ویداد کازابلانکا مراکش را برده بود، در نیمه‌نهایی به گرمیو رسید. گرمیو هم با گلی در وقت‌های اضافه حریف مکزیکی را برد و در فینالی که در ابوظبی برگزار می‌شد، به مصاف رئال رفت. یک ضربه ایستگاهی تماشایی از رونالدو در دقیقه ۵۳ جام سوم را هم به ویترین افتخارات رئالی‌ها افزود. در آن دوره مودریچ بهترین بازیکن تورنمنت شد.

سال ۲۰۱۸
میزبان: امارات
قهرمان: رئال‌مادرید

این دوره هم رئال‌مادرید به‌عنوان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شرکت کرد و برای چهارمین مرتبه قهرمان شد. از سال ۲۰۱۲ به بعد هیچ تیم غیراروپایی قهرمان جام‌جهانی باشگاه‌ها نشده است. سال گذشته رئال‌مادرید شرایطی بحرانی داشت. بعد از اخراج لوپتگی، سولاری مربی کهکشانی‌ها شد و در مسابقات او روی نیمکت تیم نشست. تیمی که با زیدان در لیگ قهرمانان اروپا هت‌تریکِ قهرمانی کرده بود، سومین قهرمانی بین‌المللی‌اش را با سولاری جشن گرفت. یکی از هیجان‌انگیزترین بازی‌های تاریخ جام‌جهانی باشگاه‌ها دیدار افتتاحیه این دوره بود. وقتی العین از تیم‌ولینگتون با ۳ گل عقب بود، کامبک زد و کار به ضربات‌پنالتی کشید. در این ضربات برد و حریف اسپرانس شد. تیم تونسی را هم با ۳ گل بردند. کار خارق‌العاده العین وقتی بود که ریورپلاته را هم با تساوی ۲-۲ متوقف کردند و تیم قدرتمند آرژانتینی را هم در پنالتی‌ها بردند تا فینال را برابر رئال‌مادرید برگزار کنند. کاشیما آنتلرز که با شکست پرسپولیس قهرمان آسیا شده بود هم پس از پیروزی برابر گوادالاخارا مکزیک به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه‌نهایی با هت‌تریک بیل ۳ بر یک به رئال باختند و به رده‌بندی رفت. باخت ۴ گله از ریورپلاته باعث شد چهارم شوند. رئال در فینال برابر العین کار سختی نداشت و ۴ بر یک برد. مودریچ، یورننته، راموس و و نادر (گل‌به‌خودی) برای کهکشانی‌ها دروازه العین را باز کردند. بیل که همان دوران هم مثل حالا در رئال کم حاشیه نداشت، بهترین بازیکن تورنمنت شد و از ارکان اصلی قهرمانی تیمش در جام‌جهانی باشگاه‌ها بود.

سال ۲۰۱۹
میزبان: قطر
قهرمان: لیورپول

بهترین روزهای لیورپول با یورگن کلوپ سپری می‌شد و آن‌ها بعد از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و صدرنشینی در لیگ برتر انگلیس که به پایان دادن حسرت ۳۰ ساله نزدیک‌شان می‌کرد، قهرمان جام‌جهانی باشگاه‌ها هم شدند. شروع این تورنمنت با برد السد مقابل تیمی از نیوکالدونیا به نام اینگن‌اسپورت بود. در دور دوم، مونتری موفق شد شاگردان ژاوی را شکست دهد و میزبان با شکست سنگین ۶ بر ۲ مقابل اسپرانس حتی پنجم هم نشد. الهلال هم با برتری مقابل اسپرانس به نیمه‌نهایی رسید. لیورپول مقابل مونتری مکزیک کار دشواری داشت و این رقیب سرسخت را با گل فیرمینو در آخرین دقیقه برد. فلامنگو که قهرمان کوپا لیبرتادورس شده بود هم ۳ بر یک الهلال را مغلوب کرد و به فینال رسید. عنوان سومی به مونتری رسید که بعد از تساوی ۲-۲ در ضربات‌پنالتی ۴ بر ۳ الهلال را برد. در فینال هم مثل نیمه‌نهایی لیورپول سختی کشید. فلامنگو در ۹۰ دقیقه مقاومت کرد تا این که دقیقه ۹۹ فیرمینو مثل بازی قبلی تیم کلوپ را نجات داد. ۱۴ سال پیش از آن لیورپول با شکست مقابل سائوپائولو به جام نرسید و این مرتبه آن اتفاق تلخ تکرار نشد تا نام لیورپول هم به عنوان یکی از قهرمان‌های جام‌جهانی باشگاه‌ها وارد تاریخ شود.

———————– پایان ———————–

برای دیدن قسمت اول کلیک کنید ( قسمت اول )

منبع : خبرورزشی